En el GRANO OCHO DE LA CARA que me corresponde, comparto a quien no sabe (y obviamente con cariño), esta foto que tomé a una galleta que me comí estando enfrente de una piscina de esas que son armables y no están clavadas o incrustadas en el fondo de la tierra sino por encimita, como si fueran un balde, un baso o una tasa con agua para meterse a nadar. Me comí y tome la foto en Bissese, en Portugal en el año 2023. No es la gran cosa (me refiero a la foto) pero creo que así ya por lo menos puedo comenzar.
Na realidade só gostaria de comentar uma coisa... pequena, sem muitaitas volta, vou a começar é a falar de mim. Mas vou deixar-lo para o final. (ao final das contas) No fim das contas, o final já e um começo e é no principio onde com a teses do antitema que quero apontar. valer-me para tocar fundo. chegar a profundidade. cheio de superficialidades levadas no interior. a superfice e a minha profundidade como a minha profundidade e a minha superfise.